Drodzy Rodzice, ograniczenia, które są spowodowane epidemią w znacznym stopniu zdezorganizowały życie naszych dzieci : bariery w kontaktach z bliskimi osobami, mniejszy kontakt z rówieśnikami, konieczność nauki w domu (nauka w domu może być fascynująca ale może też być frustrująca bez atmosfery szkolnej, rozmów z innymi dziećmi, wspólnych zabaw, współpracy, wielu okazji do śmiechu), brak zaspokojenia potrzeby ruchu i wiele innych. To wszystko może mieć wpływ na pogorszenie się zdrowia psychicznego naszych dzieci.
Stres, lęk, niepewność, bezradność, frustracja z niemocy i ograniczeń – tyle trudnych emocji…
Dorosłym jest ciężko sobie z tym poradzić a co dopiero dzieciom !
Drodzy rodzice, nie miejcie wyrzutów sumienia, że nie wiecie, jak się zachować. Psychologowie podkreślają, że ten poziom niepewności, który serwuje nam obecna sytuacja, jest zbyt wysoki dla absolutnie każdego. Pytań i wątpliwości tylko przybywa, podobnie jak sprzecznych odpowiedzi.
Oto kilka ważnych rad, które mogą pomóc Rodzicom we wspieraniu zdrowia psychicznego swoich dzieci w obecnej, trudnej dla wszystkich sytuacji.
1.Uważnie obserwuj swoje dziecko, zwracaj uwagę na to, jak sobie radzi, czy nie zmieniły się jego reakcje – co może być cenną wskazówką jakiej rozmowy ono potrzebuje, jakie informacje, mogą mu pomóc. Podążaj za dzieckiem , aby odpowiadać na jego potrzeby.
2.Jeśli nie znasz odpowiedzi na pytania dziecka, mów o tym otwarcie, każdy z nas ma jednak ograniczoną wiedzę o wirusie. Jeśli dziecko przyłapie Cię na kłamstwie, może znacząco podupaść jego poczucie bezpieczeństwa – „Skoro mama kłamie, to na pewno jest bardzo źle”.
3.Nie obawiaj się pytań z serii: „Czy wszyscy umrzemy?”, „Czy czeka nas zagłada?” Pamiętaj, że dla dzieci, podobnie jak dla nas wszystkich, jest to zupełnie nowa, nadzwyczajna sytuacja.
U dzieci takie wyjątkowe okoliczności często budzą nadmierny lęk. Dla nas zaś jest to
wskazówka, że nasze dziecko naprawdę potrzebuje tej wiedzy, traktujmy je poważnie.
4.Pamiętaj, że dzieci bardzo uważnie przyglądają się także naszym reakcjom. Jeśli Ty często wpadasz w panikę, głośno wykrzykując nowe informacje, Twoje dziecko z pewnością tę panikę przejmuje. Jeśli Ty jesteś smutny i przygnębiony , Twoje dziecko może jak w lustrze odzwierciedlić takie same stany emocjonalne.
5.Eksperci polecają, by temat koronawirusa nie był tabu. Jeśli będziecie unikać tematu, dzieci mogą pomyśleć, że to zbyt trudne czy straszne, by mogły o tym słuchać.
6.Jeśli jednak Twoje dziecko nie chce rozmawiać, uszanuj jego decyzję, ale wskaż swoją dostępność – „OK, gdybyś jednak potrzebował rozmowy, jestem dla Ciebie w każdym momencie”. Bądź przy tym uważnym obserwatorem, co sprawia, że Twoje dziecko unika rozmowy – być może ilość informacji już go przerasta, może potrzebuje więcej czasu, a może po prostu wybrałeś zły moment na rozmowę.
7.Unikaj za to sformułowań „musisz być dzielny”, „wytrzymaj!” i tak dalej. Akceptowanie słabości dzieci, ich stanu ducha takim, jaki jest i pokazywanie, że wszystko, co czują, jest w porządku i nie muszą z tym walczyć, ani niczego udawać to najlepsze, co możecie dla nich zrobić. Tylko akceptując siebie i rozumiejąc, co się czuje, można przetrwać tak długi czas w niepewności i lęku.
8.Zwróć uwagę, że czas, który spędzimy razem w domach można wykorzystać na budowanie relacji rodzinnych, które dla dziecka są fundamentem poczucia bezpieczeństwa. Spędzajcie ze sobą dużo czasu, dużo rozmawiajcie, bawcie się razem, odbudujcie więzi, które na co dzień bywają czasowo ograniczone. Bądźcie dla siebie!
9.Eksperci polecają też rysowanie na uwalnianie lęków. Jeśli dzieci nie potrafią mówić o tym, czego się boją, niech to narysują, wyrażą w dowolny sposób. Starsze dzieci mogą prowadzić dziennik (młodsze też, jeśli podyktują rodzicom, co mają zapisać). Pisanie zawsze działa porządkująco i terapeutycznie.
10.Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko nie radzi sobie z lękiem, jaki wywołuje w nim epidemia, a Ty nie wiesz jak mu pomóc, nie umiesz sobie z tym poradzić, poszukaj pomocy u specjalisty.
Drodzy Rodzice chciałabym przedstawić Wam bardzo ciekawą pomoc terapeutyczną , dedykowaną dzieciom. Oczywiście, decyzja o jej wykorzystaniu – należy do Państwa.
DZIENNIK Z CZASU KWARANTANNY – autorstwa psychologa p. Katarzyny Adamiak.
Dzieci nie zawsze okazują swoje uczucia i potrzeby. Czasem tego nie potrafią, czasem wstydzą się ich a czasem chcą ochronić rodziców, lub zaspokoić ich oczekiwania. Uczucia, które dziecko stłumi nie znikną, ale będą rosły w siłę i znajdą w ujście w postaci np. wybuchu złości w czasie odrabiania lekcji, agresji wobec rodzeństwa, nasilonych lękach czy trudnościach w zaśnięciu.
Dziennik z czasu kwarantanny jest narzędziem, które ma pomóc dzieciom wyrazić to co czują i myślą w związku z aktualną sytuacją. Ekspresja własnych przeżyć w formie pamiętnika, rysunki, wklejane zdjęcia pozwolą wyrazić to, z czym dziecko się zmaga, w bezpieczny sposób. Nazwanie i opisanie emocji jest pierwszym, niezwykle ważnym krokiem w radzeniu sobie z nimi.
Każda z kart pracy może stać się inspiracją do rozmowy o ważnych dla dzieci i rodziców sprawach – rozmowy, ale też wspólnych działań, które pomogą uporać się z poczuciem frustracji, niepewności czy żalu. Zachęcam do przeglądania zdjęć, wspominania, telefonu do ukochanej babci czy przyjaciół, do zabaw związanych z zainteresowaniami członków rodziny. To wszystko wzmacnia relację między członkami rodziny, a ona jest największym zasobem. Zasobem który wspiera rodzinę w radzeniu sobie z wyzwaniami codziennego życia, nawet jeśli są tak nieoczekiwane jak to, którego doświadczamy obecnie. Można zachęcić dzieci do rozbudowy dziennika według własnych pomysłów.Ich wyobraźnia może sprawić, że będzie jeszcze bogatszy i ciekawszy.
Jeżeli chcesz wydrukować lub zobaczyć Dziennik -proszę zaznaczyć poniższe pole.
https://psychoterapia.plus/wp-content/uploads/2020/04/dziennik-z-kwarantanny.pdf
Mariola Miszewska- psycholog szkolny
