Patron i historia szkoły

 

Historia szkoły na podstawie fragmentów „Monografii” wydanej z okazji 50-lecia naszej placówki.

 

 

WSTĘP

„…aby zdziałać coś wartościowego,
trzeba być kimś wewnętrznie,
trzeba mieć swoje własne życie,
swój własny świat,
trzeba mieć swój własny fundament przekonań-
w coś gorąco wierzyć,
czemuś gorąco służyć.”

Maria Grzegorzewska

Dlatego nie lękajmy się dłuto w dłoń ująć, by z nieociosanych brył, poczerniałych twarzy pokoleń wydobyć piękno i cnotę.

Właśnie 55 lat temu szkołę tę powołano, by delikatne „kwiaty” czułą ręką pielęgnować poczęła i niczem twórca osobowości – całe bogactwo duszy z nich wydobyła. Cierpliwość i czas dokonują więcej niźli siła i namiętność, a istotom bezbronnym odwagę i siłę dają, które mimo nędzy i ogromu zła tego świata pozwalają dzień po dniu przeżyć godnie wśród ludzi. Dusze te są niczem różnokolorowe szkiełka; każde z nich inaczej odbija światło. Dlatego serca ich wybrani z wybranych kształtują. Pragniemy więc, by nasze działanie nie stało się jedynie rzeką iluzji, niknącą w oddali, ale przetrwało czasy kolejnych pokoleń. Jakże nazwać to poświęcenie ogromne, jeśli nie działalnością dusz szlachetnych. Poczuwam się więc do wdzięczności, której najwolniej przystało się starzeć, względem wszystkich przyjaciół i okazać to zarówno słowem jak i czynem.

Niech nadal siłą tej Szkoły będzie prosta i jasna dusza ludzka, otwarta na potrzeby i troski cierpiącej istoty.

 

Ważne wydarzenia w historii Szkoły

W pierwszych latach powojennych na terenie Gdyni powstaje szkoła specjalna. Jest nią Szkoła Podstawowa nr 24, powołana do życia Zarządzeniem Organizacyjnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 28 lutego 1953 roku (Nr O spec. 16/1/53). Swoją działalność rozpoczęła praktycznie już z dniem l września 1948 roku. Jako bazę wytypowano 7 pomieszczeń w bloku miejskim w Gdyni Grabówku przy ul. Czerwonych Kosynierów 108 A.

         

Stan techniczny, brak podstawowego sprzętu oraz współlokatorzy nie wzbudzali entuzjazmu. Organizator szkoły Stefan Dziedzic przezwyciężał liczne trudności, aby z dniem l września 1948 roku mogły rozpocząć się zajęcia. Sam, już jako kierownik szkoły, dokonał rekrutacji w 11 gdyńskich szkołach podstawowych i zakwalifikował do nowo założonej szkoły specjalnej 146 uczniów. Z uwagi na brak nauczycieli i pomieszczeń zorganizowano 4 oddziały: klasę la, Ib, II,III i IV (łączone), l września 1948 roku naukę w szkole specjalnej na terenie Gdyni rozpoczęło 78 uczniów.

Ówczesne grono pedagogiczne to zaledwie 5 nauczycieli:
Stefan Dziedzic      – Kierownik Szkoły
Zofia Tanewska     – nauczyciel
Stefan Ślusarek     – nauczyciel
Ewa Krauze           – nauczyciel
Agnieszka Bratko   – nauczyciel

Mimo wyjątkowo trudnych warunków pracy zorganizowano Radę Zakładową, Komitet Rodzicielski i chór szkolny. Już 8 grudnia 1948 roku odbyła się pierwsza uroczysta akademia. Pierwszy rok pracy, wyjątkowo ciężki z uwagi na trudności lokalowe, przy braku sprzętu, pomocy naukowych, programów nauczania, podręczników szkolnych oraz rozlicznych trudności organizacyjnych, dzięki pełnemu poświęcenia zaangażowaniu grona pedagogicznego, został zakończony pomyślnie. Promocję do klasy programowo wyższej otrzymało 75 uczniów.

W sierpniu 1949 roku Stefan Dziedzic przekazał funkcję kierownika szkoły Zofii Tanewskiej, sam zaś przeszedł do pracy w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Z dniem 14 listopada 1949 kolejnym kierownikiem szkoły zostaje Stefan Ślusarek. Jednocześnie szkoła zostaje przeniesiona do budynku PUR (Państwowy Urząd Repatriacyjny) przy ul. Emigracyjnej, gdzie udostępniono szkole 12 pomieszczeń. Mimo zmiany budynku w latach 1949-51 warunki pracy nie uległy poprawie. Każdego roku zwiększa się liczba uczniów, przybywa nauczycieli. Powstają pierwsze organizacje uczniowskie: PCK, ZHP. Organizuje się tak ważne dla dzieci specjalnej troski dożywianie. Opiekę nad szkołą sprawuje załoga M/S „Batory”. Hojnie obdarzają dzieci prezentami ufundowanymi przez członków załogi i Polonię kanadyjską. W roku szkolnym 1950-51 jest już 6 oddziałów. Zorganizowano pierwsze pracownie: stolarską, krawiecką i szewską oraz niezbędne w pracy szkoły bibliotekę i świetlicę szkolną.

         

   l września 1951 roku kolejna zmiana w historii szkoły. Decyzją władz szkołę przeniesiono do budynku przy ul. Grabowo 2. Udostępniono 17 pomieszczeń na parterze, gdzie dokonano niezbędnych prac remontowych. Zaczęto po raz pierwszy realizować program pełnej siedmioklasowej szkoły podstawowej, którym objęto 107 wychowanków przy obsadzie 11 nauczycieli. Mury szkoły opuściło pierwszych pięciu absolwentów. W dalszych latach obserwuje się dynamiczny rozwój szkoły. I tak w roku 1955 było 9 oddziałów 136 uczniów i 13 nauczycieli prowadzących zajęcia, ciągle w tych samych warunkach lokalowych. Kierownictwo szkoły czyni starania o uzyskanie nowych pomieszczeń.

l września 1965 roku przeniesiono szkołę do wcześniej zajmowanego budynku przy ul. Czerwonych Kosynierów 108 A. Warunki lokalowe nie uległy poprawie, działały wręcz destrukcyjnie na realizację zadań szkoły specjalnej. Rozpoczęła się długotrwała walka o wykwaterowanie lokatorów. Mimo trudności powołano najważniejszą organizację -Samorząd Uczniowski. Przez wszystkie lata był cennym pomocnikiem w pracy dydaktyczno-wychowawczej z młodzieżą niepełnosprawną. Dużą pomoc niosą zakłady opiekuńcze : załoga M/S „Batory” oraz nowy sojusznik- Spółdzielnia Inwalidów „Sinema”. Przekazywane przez załogę produkty wzbogacają szkolną stołówkę, coraz większa grupa dzieci jest objęta bezpłatnym dożywianiem. Nadal jednak szkoła boryka się z licznymi trudnościami: brak właściwej sali dydaktycznej, odpowiedniego sprzętu, pomocy dydaktycznych i podręczników szkolnych. Mimo to Rada Pedagogiczna intensywnie pracowała, aby każdą upośledzoną osobę jak najlepiej przygotować do życia w społeczeństwie.

Od l września 1968 roku funkcję kierownika szkoły obejmuje Józef Wódkowski, zaś na społecznego zastępcę powołano Marię Oszywę (obecnie Aleksandrowicz). Kolejne 10 lat to zwiększona liczba oddziałów, absolwentów i nauczycieli. Stopniowo wzrastają kwalifikacje kadry pedagogicznej. Powołano do życia tak ważne w pracy szkoły: Spółdzielnię Uczniowską, TPD, komisję do spraw opieki nad dzieckiem oraz kolejne koła zainteresowań: recytatorskie i fotograficzne. Olbrzymim ułatwieniem w pracy było wprowadzenie programu nauczania ośmioklasowej szkoły specjalnej. Aktywnie pracuje drużyna harcerska, rozwija się turystyka.

Na skutek reorganizacji szkolnictwa specjalnego w Gdyni, z dniem l września 1972 roku następuje kolejna zmiana na stanowisku kierowniczym. Obowiązki dyrektora szkoły powierzono Zenonowi Góreckiemu, a jego zastępcą została Maria Aleksandrowicz. Szkoła Życia w Gdyni -Cisowej pod kierunkiem Doroty Adamczewskiej stanowi filię Szkoły Podstawowej Nr 24. Od 1973 roku rozpoczęto terapię psychologiczną i logopedyczną. Powołano zespół rewalidacji indywidualnej. Zdecydowanie wzrasta funkcja opiekuńcza szkoły. Z uwagi na złe warunki lokalowe dyrekcja szkoły czyni starania o kapitalny remont, który przeprowadzono w roku szkolnym 1975/76. Mimo wyjątkowo trudnych warunków pracy, pierwsi studenci pedagogiki spejalnej Uniwersytetu Gdańskiego odbywają już praktyki nauczycielskie. Szkoła pracuje normalnym trybem. Powstają kolejne klasopracownie, jest coraz więcej sprzętu i pomocy naukowych. Z uwagi na duży procent dzieci ze środowisk zagrożonych i zdemoralizowanych, prowadzi się intensywną pedagogizację. W trudnych sprawach natury wychowawczej aktywnie pomagają kuratorzy zawodowi i społeczni, sąd oraz komisariaty MO. Z olbrzymim aplauzem przyjęto wiadomość o kolejnej przeprowadzce.

   W sierpniu 1980 roku szkołę przeniesiono do budynku przy ul. Witomińskiej 25/27. Najstarsza szkoła podstawowa specjalna w Gdyni wreszcie otrzymała siedzibę na miarę swoich potrzeb. W szybkim tempie urządzono gabinety i klasopracownie. Nauczyciele i dzieci mają na miejscu zabezpieczoną pomoc lekarską i stomatologiczną w odpowiednio wyposażonych pomieszczeniach. Szkoła ma do swej dyspozycji 16 sal lekcyjnych, 6 gabinetów, 4 wzorcowe pracownie, bibliotekę z czytelnią, stołówkę ze świetlicą, salę gimnastyczną, szatnię z natryskami i wielofunkcyjne boisko szkolne. Jednak stan techniczny budynku budzi poważne zastrzeżenia. Dyrekcja szkoły intensywnie zabiega o kapitalny remont, który został przeprowadzony w latach 1985-87.

W styczniu 1984 roku nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora. Nowym dyrektorem została mgr Maria Aleksandrowicz, wicedyrektorem mgr Daniela Derdowska. Lata osiemdziesiąte to okres częściowej wymiany i modernizacji sprzętu i pomocy naukowych. To lata uczniowskich sukcesów, szczególnie w sporcie oraz twórczości artystycznej. To okres zaangażowanej pracy kadry pedagogicznej. Doświadczeni nauczyciele służą nieocenioną pomocą nauczycielom o krótkim stażu, a przede wszystkim studentom Uniwersytetu Gdańskiego z kierunku pedagogiki specjalnej, dla których Szkoła Podstawowa Specjalna Nr 24 jest szkołą ćwiczeń.

W sierpniu 1986 roku kolejna zmiana na stanowisku kierowniczym. Dyrektorem szkoły została mgr Daniela Derdowska, wicedyrektorem mgr Krystyna Zdunek.

W roku 1988 obchodzono jubileusz 40- lecia. Była to okazja do licznych porównań, analiz i rozważań dotyczących placówki. W budynku maksymalnie zmodernizowanym uczyło się 250 uczniów. Prawidłową działalność szkoły zabezpieczało 46 wysoko wykwalifikowanych nauczycieli i 15 pracowników adminisracyjno-obsługowych. Ważnym podkreślenia był fakt, iż rok szkolny 1987/88 został ogłoszony rokiem pamięci profesor Marii Grzegorzewskiej, pionierki w rozwoju szkolnictwa specjalnego. Uwieńczeniem licznych poszukiwań dotyczących wyboru patrona szkoły był styczeń 1987 roku.

W kwietniu 1988 roku rozstrzygnięto konkurs na tekst i melodię hymnu szkolnego, którego autorkami były:
mgr L. Głodowska (słowa) i mgr K. Cioch (muzyka)

HYMN SZKOLNY:
W promieniach słońca nam wszystkim dobrze jest,
dobroć pozwala na szczęścia piękny gest.
Radosny uśmiech,pomocna dłoń
tego potrzeba, byś miał szczęśliwy dom.
Przyjazny, silny i piękny ma być świat,
by człek dla innych był jak ten dobry brat.
Serce i uśmiech, pomocna dłoń
tego potrzeba byś miał szczęśliwy dom.

   Jubileusz 40- lecia szkoły wiązał się z:

•    zorganizowaniem sesji na temat życia i twórczości Marii Grzegorzewskiej,
•    otrzymaniem prawa używania sztandaru, którego ofiarodawcą był Morski Port Handlowy w Gdyni,
•    nadaniem szkole imienia prof. Marii Grzegorzewskiej,
•    odsłonięciem tablicy pamiątkowej, przedstawiającej wizerunek patronki i jej pamiętne słowa: „Każdy ma prawo do szczęścia i swojego miejsca w społeczeństwie”.

Ponadto mgr Krystyna Zdunek z okazji jubileuszu opracowała monografię szkoły. Podsumowując jubileusz 40- lecia można z całą pewnością stwierdzić, iż miniony okres w dziejach szkoły został należycie spożytkowany dla dobra dzieci specjalnej troski oraz ich zagwarantowanego miejsca w społeczeństwie.

W latach 1988-1990 w szkole systematycznie odbywały się zajęcia pokazowe dla studentów polskich i z zagranicy : Danii, ówczesnego NRD i ZSRR. W czerwcu 1989 roku na Uniwersytecie Gdańskim odbyła się VIII Konferencja Naukowa na temat: Innowacje pedagogiczne w kształceniu specjalnym. Jednym z punktów konferencji było zwiedzanie naszej szkoły, jako wzorowej placówki.

   Na początku lat 90 pożegnano wielu nauczycieli przechodzących na emeryturę. Ich miejsce zajęła wysoce wykwalifikowana młoda kadra. W roku szkolnym 1990/91 szkoła liczyła już 17 oddziałów, w tym przedszkolny. Jako nowość powołano oddział terapeutyczny dla dzieci autystycznych, w którym pracę zaplanowano zgodnie z indywidualnymi możliwościami dzieci. W tym też roku szkolnym dyrektor mgr D. Derdowska zdecydowała się przejść na emeryturę.

W dniu 14 czerwca 1991 w obecności st. wizytatora KOiW w Gdańsku mgr Z. Puchalskiej na stanowisko dyrektora szkoły wybrano mgr Krystynę Zdunek. Wicedyrektorem została mgr Anita Cisewska. Kolejny rok szkolny 1991/92 zainaugurowała już nowa Pani Dyrektor.

Z dniem 7 września 1991 weszła w życie ustawa o systemie oświaty, w myśl której szkoła stała się zakładem pracy. W związku z powyższym powołano komisję do opracowania statutu szkoły.

Jak w każdym roku szkoła przezwyciężała nowe problemy, z których najważniejszym było dożywianie dzieci z rodzin najuboższych. W tym roku w szkole uczyło się 235 uczniów, z których ponad 100 objęto darmowym dożywianiem

W związku z problemem dożywiania dzieci z rodzin ubogich, szkoła przy współpracy Komitetu Rodzicielskiego zorganizowała w miesiącach marzec – maj 1992 roku kwestę na dożywianie przy kościołach gdyńskich.

9 kwietnia 1992 roku, zgodnie z nowym regulaminem Kuratorium Oświaty dotyczącym powoływania na stanowisko dyrektora szkoły, mgr K. Zdunek przystąpiła do konkursu i w wyniku głosowania kandydatura dotychczasowej dyrektorki szkoły została przyjęta.

W roku szkolnym 1992/93 w ramach istniejącej świetlicy powołano grupę terapeutyczną dla uczniów klas I- IV. Wprowadzono nowe metody pracy: „Metodę Dobrego Startu”, hydroterapię, psychorysunek, muzykoterapię. Szkoła w dalszym ciągu boryka się z problemami finansowymi, ukazują się na ten temat kolejne artykuły w prasie.

12 maja 1993 roku pracownicy przystąpili do strajku nauczycieli zorganizowanego przez NSZZ „Solidarność”. Był to protest w sprawie pogarszającej się sytuacji polskiego szkolnictwa oraz podwyżki płac zaproponowanej przez Ministerstwo Oświaty.

Kolejny rok szkolny to obchody jubileuszu 45-lecia szkoły. Program uroczystości jubileuszowych obejmował:

•    mszę świętą w kościele św. Stanisława Kostki, którą celebrował Arcybiskup Tadeusz Gocłowski,
•    część oficjalną na terenie szkoły,
• .   koncert „Dzieci- Dzieciom”,
•    zwiedzanie szkoły.

14 marca 1994 roku, w myśl ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991, zatwierdzono statut szkoły, który określał ściśle działalność placówki, uwzględniając jej charakter, cele i zadania.

17 czerwca 1994 roku odbyła się w szkole miła uroczystość – spotkanie grona nauczycielskiego i uczniów z przyjaciółmi szkoły wspierającymi placówkę finansowo i materialnie. Zdarzenie to odnotowała prasa lokalna.

Początek roku szkolnego 1994/95 przyniósł kolejne zmiany w organizacji dydaktyczno -wychowawczej szkoły. Otwarto dwa nowe oddziały dla dzieci z porażeniem mózgowym. Wiązało się to z adaptacją budynku dla potrzeb dzieci na wózkach inwalidzkich. Jednocześnie z inicjatywy dyrekcji i rodziców dzieci niepełnosprawnych powołano Gdyńskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Porażeniem Mózgowym z siedzibą w naszej szkole. Urząd Miasta Gdyni przy współpracy z Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zakupił mikrobusy do przewozu osób z dysfunkcjami ruchowymi.

W związku ze zwiększającą się liczbą wypadków drogowych, których ofiarami często były dzieci, wprowadzono wychowanie komunikacyjne, którego treści realizuje się w ramach przedmiotów: środowisko społeczno-przyrodnicze, technika, wychowanie fizyczne oraz na godzinach do dyspozycji wychowawcy.

20 października 1994 roku odbył się pierwszy zjazd absolwentów szkoły, nad którym patronat objęli sponsorzy szkoły.

W dniach 8-14 maja 1995 roku dorobek artystyczny naszych uczniów został przedstawiony w formie wystawy w Muzeum Miasta Gdyni. Były to prace wykonane przez uczniów w ciągu ostatnich 6 lat, cieszyły się dużym zainteresowaniem, niektóre zostały zakupione, a pieniądze zasiliły pracownie techniczne 1 plastyczną.

   Rok szkolny 1995/96 rozpoczął się przygotowaniami do wizytacji szkoły, która trwała 2 tygodnie (na przełomie września i października). Pani wizytator mgr Z. Puchalska wysoce oceniła całokształt działań dydaktyczno- wychowawczych oraz administracyjnych placówki.

20 maja 1996 roku odbyło się podsumowanie XVI Wojewódzkiego Konkursu Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnych, który po raz pierwszy zorganizowano w naszej szkole.

   Dużym osiągnięciem dydaktycznym szkoły było napisanie w roku 1997 autorskiego programu nauczania dla dzieci dotkniętych porażeniem mózgowym przez mgr Z. Golec i mgr J. Wanasz. Nowością programu jest integracja tradycyjnych przedmiotów w 3 bloki tematyczne: blok humanistyczny (j. polski, historia i religia), blok psychofizyczny (wychowanie fizyczne, zajęcia praktyczne i artystyczne) i blok matematyczno- przyrodniczy (matematyka, geografia, przyroda). Zmieniły się także zasady oceniania, zrezygnowano z wystawiania ocen cząstkowych na rzecz oceny opisowej (klasy młodsze). W klasach starszych wystawia się oceny okresowe na podstawie sprawdzianów z danego bloku tematycznego. Uczniowie otrzymują podwójną ocenę: za osiągnięcia i wysiłek.

W 1997 roku po raz kolejny zmieniły się przepisy prawa oświatowego. Zmiany dotyczyły trybu oceniania nauczycieli. Znowelizowano Kartę Nauczyciela. W związku z powyższym 26 kwietnia 1997 roku na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Pedagogicznej w obecności Prezydenta Miasta Zdzisława Urli odbyło się głosowanie dotyczące sprawowania funkcji dyrektora. Na kolejne 5 lat została ponownie wybrana Pani Dyrektor mgr Krystyna Zdunek.

Kolejny rok szkolny 1997/98 ogłoszono rokiem przygotowań do obchodów 50- lecia szkoły. Powołano Komitet Organizacyjny z wyodrębnieniem poszczególnych zespołów: artystycznego, plastycznego, gastronomicznego, technicznego i do spraw absolwentów. Ustalono też datę obchodu jubileuszu na dzień 23. 10.1998r.

W przededniu jubileuszu 50- lecia szkoły warto pokusić się o ocenę działalności placówki w latach 90- tych. Był to przede wszystkim okres wielu zmian: wymieniono centralę telefoniczną, skomputeryzowano księgowość, zmieniono wystrój gabinetu dyrektora i pokoju nauczycielskiego, wyposażono w nowe meble stołówkę szkolną, wybrane klasopracownie. Dokonano remontu dachu, odnowiono boisko i wymieniono podłogę w sali gimnastycznej. W bibliotece szkolnej powiększono zbiory z zakresu publikacji naukowych, metodycznych oraz dziecięco-młodzieżowych. Usunięto wiele nieudogodnień dla dzieci z porażeniem mózgowym. Zbudowano łazienkę dla osób niepełnosprawnych i poruszających się na wózkach inwalidzkich. Zakupiono specjalne meble do oddziałów dla dzieci z porażeniem mózgowym. W bieżącym roku szkolnym dzieci z jednej z tych grup rozpoczną zajęcia z komputerem, z myślą o zdobyciu nowych kwalifikacji zawodowych.

W roku szkolnym 1998/99 szkoła liczy 17 oddziałów, w których uczy się 204 uczniów. Wychowankowie dodatkowo objęci są zajęciami z rewalidacji indywidualnej (korekta wad wymowy, gimnastyka korekcyjna, terapia pedagogiczna). Młodsi uczniowie w ramach świetlicy terapeutycznej uczestniczą w zajęciach z hipoterapii, hydroterapii oraz umuzykalniających. Ponadto na terenie szkoły istnieje kółko recytatorskie, wokalno-muzyczne i sportowe. Działania wychowawczo- opiekuńcze nauczycieli i rodziców wspomagają pedagog i psycholog szkolny, współpracujący z sądami, policją, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Poradnią Wychowawczo- Zawodową. W budynku szkoły ma swoją siedzibę Rada Dzielnicy „Działki Leśne”, która wspiera placówkę finansowo. Szkoła jest wspomagana także przez ludzi dobrej woli z trójmiejskich zakładów i firm. Warto wymienić fukcjonujące w szkole od wielu lat: Radę Rodziców, Gdyńskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Porażeniem Mózgowym oraz Samorząd Uczniowski, LOP, PCK i ZHP. Rezultatem wielokierunkowych poczynań szkoły są wymierne efekty naszych uczniów w organizowanych imprezach, konkursach, igrzyskach, również w ramach integracji.

W okresie 50- lecia działalności szkoły ukończyło ją 1192 absolwentów, którzy zostali zrewalidowani na tyle aby znaleźć swoje miejsce i szczęście w życiu. Wyrażamy przekonanie, że następne jubileusze będą okazją do jeszcze bardziej znaczących podsumowań.

Artystyczne i sportowe osiągnięcia uczniów

„Niepełnosprawność jest szansą na twórczość”

Piotr Pawłowski (artysta malujący ustami i stopami)

   Młodego człowieka należałoby wychować tak, by w przyszłości był zdolny do przezwyciężania różnych trudności, tak by był twórczy, samodzielny, wrażliwy. Zależy to w dużej mierze od postawy kreatywnej nauczyciela, bowiem ona stwarza szansę na taki obraz ucznia. Osiągnięcia naszych uczniów na polu wszechstronnie pojętej twórczości, stanowią naczelny cel w ich rozwoju społecznym. W życiu młodego człowieka ważne jest samodzielne odkrywanie różnych rzeczy, poprzez ciągłe doskonalenie czynności. Najważniejszą jest możliwość wyrażania siebie poprzez tworzenie, które pomaga odnaleźć się w otaczającym świecie.

   Do najważniejszych osiągnięć uczniów w minionym dziesięcioleciu możemy zaliczyć:

1988/89

• I i II miejsca za prace indywidualne i zbiorowe – Wojewódzki Konkurs Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnych
• Wyróżnienie i dyplomy w konkursie „Młodość- Trzeźwość” z okazji 70- lecia PCK i 125- lecia Czerwonego Krzyża.
• 1989/90r.-1 i II miejsca za prace zbiorowe i indywidualne- Wojewódzki Konkurs Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnych.
• III miejsce w Konkursie Recytatorskim w Kartuzach.

1990/91 r.

• Wystawienie 4 prac plastycznych uczniów klas ósmych na VI Międzynarodowej Wystawie Malarstwa Dziecięcego w Argentynie.
• III i IV miejsca w Wojewódzkich Igrzyskach Sportowych Szkół Specjalnych.
• I i II miejsca za prace zbiorowe i indywidualne- Wojewódzki Konkurs Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnych.

1991/92r.

• Udział w Wojewódzkich Igrzyskach Sportowych Szkół Specjalnych oraz w Wojewódzkim Konkursie Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży.

1992/93r.

• Wyróżnienia i dyplomy za udział w integracyjnym konkursie sportowym uczniów klas V- VIII, organizowanym przez firmę „Coca- Cola” dla 117 trójmiejskich szkół podstawowych.
• IV miejsce w konkursie drużyn „Nieprzetartego szlaku”.
• Nagrody w III Wojewódzkim Konkursie Plastycznym Szkół Specjalnych na temat „Mój dom, moje miasto i mój kraj”.
• Wyróżnienia i nagrody Wojewódzkim Konkursie Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży.
• II miejsce w Wojewódzkich Igrzyskach Sportowych Szkół Specjalnych.
• III miejsce w VI Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim Szkół Specjalnych.

1993/94r.

• I, II i III miejsca w Wojewódzkim Konkursie Twórczości Artystycznej oraz w Wojewódzkich Igrzyskach Szkół Specjalnych.
• Dwa III miejsca indywidualnie w VII Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim.
• Wyróżnienie za inscenizację wiersza „Na straganie” w Wojewódzkim Konkursie Małych Form Teatralnych
• 1 miejsce w kategorii solistów- Wojewódzki Konkurs Zespołów Wokalnych i Solistów Szkół Podstawowych Specjalnych.

1994/95r.

• 1 i II miejsca w Wojewódzkim Konkursie Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnych.
• Wyróżnienia indywidualne w Wojewódzkich Konkursach Plastycznych Szkół Specjalnych.
• 1 miejsce drużynowo w Wojwódzkich Igrzyskach Sportowych

1995/96r.

• Wyróżnienie za oryginalną tematykę w Wojewódzkim Konkursie Zbiorowych Form Teatralnych.
• 1 miejsce szkoły w XVI Wojewódzkim Konkursie Artystycznym Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnch.
• III miejsce za program o tematyce cygańskiej w Wojewódzkim Konkursie Piosenki w Wejherowie.
• 1 i II miejsca w Wojewódzkich Igrzyskach Szkół Specjalnych.

1996/97r.

• II miejsce indywidualnie w Integracyjnym Konkursie Oratorskim Gdyńskich Szkół Podstawowych.
• Wyróżnienia i nagrody dla 2 uczniów za udział w V Jesiennym Biegu „Wieczoru Wybrzeża”
• 1 miejsce chłopców w I Wojewódzkim Turnieju Piłki Koszykowej Szkół Specjalnych
• VII miejsce dziewcząt w III Mistrzostwach Polski w Piłce Koszykowej (Tychy).
• Udział uczennicy Honoraty Piepke w Ogólnopolskich Biegach Przełajowych w Warszawie oraz w Mistrzostwach Polski w Lekkiej atletyce w Pile.

1997/98r.

 

• 1 miejsce dziewcząt i chłopców w II Wojewódzkim Turnieju Piłki Koszykowej.
• 1 miejsce indywidualnie w II Wojewódzkim Konkursie Wiedzy o Ruchu Drogowym.
• 1 miejsce w Wojewódzkich Igrzyskach Sportowych oraz w Wojewódzkim Konkursie Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży Szkół Specjalnych