„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi” – Janusz Korczak
Na przestrzeni ostatnich lat na rynku wydawniczym pojawiło się mnóstwo „mądrych” książek i poradników dotyczących zasad wychowania dzieci. Mają one wspierać RODZICÓW w pełnieni u roli dobrego rodzica i tym samym zapewnić „sukces wychowawczy”. Co jakiś czas pojawiają się również rozmaite bardziej lub mniej nowatorskie koncepcje stylów wychowawczych na czele z najbardziej chyba znaną zasadą wychowywania bezstresowego … „Poradnik dla zielonych rodziców” , „Sposób na trudne dziecko” , „Szczęśliwi rodzice – szczęśliwe dzieci” , „Wychowanie bez nagród i kar”, „Kiedy twoja złość krzywdzi dziecko” , – oto tylko kilka wybranych tytułów.
Chciałabym w tym miejscu przybliżyć Państwu niezwykłą postać – osobę Janusza Korczaka. Wielki człowieka, wspaniały pedagog , oddany przyjaciel dzieci.
Kilkadziesiąt lat temu sformułował on „ dekalog o wychowaniu dziecka”. Wypracowane przez niego zasady mają wymiar ponadczasowy, uniwersalny , zdroworozsądkowy . Niezwykle proste a jakże trafne. Dotyczą każdego dziecka niezależnie od jego wieku, poziomu intelektualnego, stanu zdrowia czy statusu rodziny w której dorasta.
Opracowane prawie 100 temu –zachwycają sposobem patrzenia na dziecko ,zachwycają znajomością potrzeb i psychiki dziecka , zachwycają prostotą i uniwersalnością. Dziecko – według Janusza Korczaka- to mały człowiek zasługujący na szacunek i miłość , ale również na rozsądne ograniczenia i dyscyplinę.
Drodzy Rodzice – życzę Państwu , aby w codziennym życiu DEKALOG Janusza Korczaka stał się Państwa wewnętrznym osobistym , rodzicielskim drogowskazem !
Oto on :
PROŚBA TWOJEGO DZIECKA – Janusz Korczak
- Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
- Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
- Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
- Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
- Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
- Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
- Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
- Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga !
- Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
- Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
- Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
- Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
- Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
- Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
- Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
- Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
- Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
- Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
- Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
- Nie bój się miłości. Nigdy.
OPRACOWANIE –
Mariola Miszewska
